Arbeidshiegje... watte?

Ik heb een beroep waar maar weinig mensen van gehoord hebben. Ik ben arbeidshygiënist. Maar wat doet een arbeidshygiënist? MKB Nederland typeerde de arbeidshygiënist ooit als

"Iemand die met veel moeilijke woorden het
probleem beschrijft dat we allemaal allang wisten"

Gaat deze stelling (alleen) voor arbeidshygiënisten op? Lijkt me niet. En helemaal juist vind ik 'em ook niet. Arbeidshygiëne is een prachtig vak; praktisch en oplossingsgericht.

Definitie International Occupational Hygienist Association (IOHA)

Wat is een arbeidshygiënist?
Een arbeidshygiënist richt zich op de gezondheid en veiligheid van werknemers. Een arbeidshygiënist beoordeelt de risico’s bij het werk en geeft praktische adviezen om de gezondheid en veiligheid van werknemers te beschermen. Verder adviseert de arbeidhygiënist over Arbo-wet- en regelgeving.

Waarom hygiëne?
Het woord hygiëne is afkomstig van de Griekse godin van gezondheid Hygeia. Zij was de dochter van Asklepios en de zus van Panacea. Terwijl vader en zus zich bezig hielden met de behandeling van ziektes, zorgde Hygeia voor het behoud van de goede gezondheid en het voorkomen van ziekte.

Praktijkvoorbeeld: verzoek voor metingen naar de luchtkwaliteit

In een verkoopkantoor waren twee kantoorruimten waar medewerkers last hadden van een scala aan klachten: hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, oogklachten. Bovendien hing er een vieze lucht in het kantoor. Die omschrijving van de stank varieerde van "verbrand rubber" tot "rioollucht" en "lijkgeur". Die stank was het sterkst op een bepaalde plaats in één kantoor. Inspecties door het bedrijf zelf leverden op: één dode muis boven het systeemplafond, ongeveer op de plaats waar de stank het sterkst was. Spotjes in het systeemplafond werden te heet waardoor plastic ging smelten. De muis werd weggehaald en de verlichting werd uitgeschakeld. De klachten namen niet af.

Ik sprak met de klant af langs te komen voor een werkplekonderzoek. Bij het werkplekonderzoek kijk ik naar zaken zoals het aantal mensen in de ruimte, de aanwezige apparatuur, de inrichting en aankleding van de werkplek, de 'reinheid' en schoonmaakvriendelijkheid van de ruimte, de mogelijkheden die de medewerkers hebben om het klimaat op de werkplek te beïnvloeden.
Wat in deze kantoren opviel was het vrij lage plafond met daarin een grote hoeveelheid spotjes. De ruimte tussen systeemplafond en dak was kleiner dan normaal. Gezien het platte dak, slecht geïsoleerd, wordt het erg warm vlak onder het dak en op de werkplek zelf. Vanwege de klachten over verbrand rubberlucht werd ook het dak geïnspecteerd. Daar was niets bijzonders te zien. Er was een kleine reparatie op het dak geweest, maar het was onwaarschijnlijk dat die reparatie de oorzaak van de klachten was geweest. Verdacht was de afvoer voor het hemelwater die tussen dak en systeemplafond doorloopt. Op deze plaats was de stankoverlast het ergst. De afvoerbuis was tegen condensvorming grotendeels geïsoleerd met steenwol. Op het eerste stuk van de afvoerbuis na. Verder had het isolatiemateriaal geen dampfolie en was niet meer geel maar grijzig/zwartig.

Behalve de observaties heb ik metingen gedaan naar temperatuur, relatieve luchtvochtigheid en CO2-gehalte en naar de concentratie schimmels en bacteriën in de lucht. Daaruit volgde dat de temperatuur in de ruimte onder werktijd zo'n 25°C was en na werktijd (wanneer de airco uitgeschakeld was) opliep tot 30°C.

Een temperatuur waar schimmels goed bij gedijen. En gedijen deden ze; het isolatiemateriaal dat nat was geraakt door lekkage en condensvorming bleek vol te zitten met Aspergillus schimmels. Dit zijn schimmels die verantwoordelijk kunnen zijn voor de verschillende klachten die geuit zijn. Weghalen van het isolatiemateriaal en de buis opnieuw isoleren (maar dan goed) was de oplossing van het probleem.

Met bovenstaand voorbeeld van mijn werk kom ik tot een meer aansprekende beschrijving ervan. Ik ben de ‘arbo scene investigator’, of, op z’n Hollands:
de Baantjer van de arbowereld.


Wendel Post (met pee-oo-es-tee)