Het Nieuwe Werken
Deze week is de Week van Het Nieuwe Werken (http://www.hetnieuwewerkendoejezelf.nl). Een week waarin vooral aandacht is voor de voordelen van Het Nieuwe Werken voor werknemer en organisatie. Ik ben een enorme voorstander van Het Nieuwe Werken. En ik werk al volgens Het Nieuwe Werken, voordat de filosofie of überhaupt de term Het Nieuwe Werken zo in zwang raakten. Het Nieuwe Werken maakt het voor mij mogelijk om met werk en privé te kunnen combineren én te blijven groeien in mijn werk.
RiSIco of KANS?
Maar Het Nieuwe Werken brengt ook risico’s met zich mee. Eén van de risico’s is de toename van het laptopgebruik. De Nieuwe Werker werkt vaak vanaf een laptop die overal en elk moment opengeklapt kan worden. Maar het gemak van alles in één klein apparaat wreekt zich bij langdurig gebruik. Het kleine toetsenbord, de onhandige muisbediening en het niet in hoogte verstelbare scherm leiden tot verkrampt zitten. een ongunstige houding; tenzij je de bouw van een garnaal hebt kun je klachten krijgen aan rug, nek, schouders.
Naast het hogere risico op repetitive strain injury (RSI), klachten aan armen, nek en schouders (KANS) en rugklachten, schuilt er een ander gevaar bij het gebruik van een laptop. Deze ontstaan bij het gebruik van een laptop op schoot. De naam laptop suggereert weliswaar dat deze bedoeld is om je lap (schoot) te plaatsen, maar het onderlichaam kan hiervan flink te lijden hebben.
Toasted skin syndrome
Onlangs verschenen berichten over toasted skin syndroom. Het toasted skin syndroom verwijst naar opmerkelijke verkleuringen van de huid die kunnen ontstaan bij mensen die regelmatig met hun laptop op schoot werken. Deze verkleuringen ontstaan door de hitte die van de laptop af komt. De gekleurde vlekken worden donkerder naarmate de huid vaker verwarmd wordt. Vergelijkbaar aan huidbeschadiging door blootstelling aan de zon.
De hitte die een laptop produceert is niet nieuw. Laptopgebruikers leggen vaak een kussen, boek en dergelijke onder de laptop om geen hinder van de hitte te hebben. Maar dit blijkt niet afdoende te zijn tegen een ander gevaar; de hitte van de laptop verhoogt de temperatuur van de testikels tot, in termen van temperatuur gevoelige zaadproductie, het kookpunt.
Geroosterde nootjes
Het is niet voor niets dat de testikels niet in het lichaam zijn, maar daar buiten. In het lichaam zou de temperatuur te hoog zijn voor de zaadproductie. Voor een goede zaadproductie moet de temperatuur van de testikels ongeveer twee graden lager zijn dan de lichaamstemperatuur. Verhogen van de temperatuur met meer dan één graad Celsius is ongunstig voor het aantal en de kwaliteit van de zaadcellen. Het aantal zaadcellen kan door die enkele graad verwarmen wel met veertig procent afnemen.
Onderzoekers van State University van New York, onder leiding van Dr. Sheynkin lieten een dertigtal mannen drie sessie van een uur met een laptop op schoot werken. Eén sessie van een uur met de benen bijna tegen elkaar, één sessie met de laptop op een laptop pad en één sessie met de benen uitelkaar in een hoek van 70°.
In alle drie de sessies warmde het scrotum meer dan één graad op. In zaadtermen; oververhitting of geroosterde nootjes. Het maakte nauwelijks verschil of er een laptop pad onder de laptop lag of niet. Bij de laptop op schoot, benen bij elkaar, was de temperatuur na elf minuten al één graad hoger en was de toename na één uur computeren ruim 2 graden hoger. Bij gebruik van een laptop pad duurde het 14 minuten om de temperatuur één graad te verhogen en was de toename na één uur computeren ongeveer 2 graden hoger.
Dus heren, benen wijd
Ik had niet gedacht dat ík deze zin ooit zou gebruiken. Maar uit het onderzoek volgt dat de temperatuurstijging vooral veroorzaakt wordt door de zithouding die nodig is om de laptop op schoot te houden. Door de benen tegen elkaar te houden neemt de temperatuur van het scrotum tot 2°C toe. De hitte van de laptop doet daar nog een schepje boven op, waardoor de totale temperatuursverhoging bijna 3°C kan zijn na één uur computerwerk (onderzoek van Dr. Yefim Sheynkin, 2004).
Ook het recente onderzoek van Dr. Sheynkin toont aan dat de zithouding met de benen bij elkaar de belangrijkste oorzaak is voor de temperatuurstijging. In de derde sessie, benen uit elkaar en een grote laptop pad onder de laptop (anders zou de laptop vallen) was de temperatuur na één uur met iets minder dan 1,5°C verhoogd. Maar ook met de benen uit elkaar is deze temperatuur nog steeds hoger dan wenselijk en het geeft maar een kwartiertje respijt. Na 28 minuten computeren was de temperatuur van het scrotum één graad verhoogd. Een toename die, zoals gezegd, niet veilig is voor de productie van het zaad.
Dilemma?
Het is niet gezegd dat het werken met een laptop op schoot tot onvruchtbaarheid leidt. De gevolgen van het herhaaldelijk oververhitten van de testikels (minder zaadcellen, slechtere kwaliteit) is naar verwachting niet permanent, maar het kan wel maanden duren voordat de zaadproductie weer normaal is. Wereldwijd maken miljoenen mannen gebruik van een laptop, vooral mannen in de reproductieve leeftijdsgroep. Voor hen kan een dilemma ontstaan; kies ik voor productiviteit op het werk of in de slaapkamer? Vooral mannen en jongens die meerdere malen op een dag een laptop op schoot nemen, lopen na een aantal jaren een verhoogd risico.
De oplossing
Het opwarmen van de testikels kan verlaagd worden door een andere zithouding (benen uit elkaar) en beduidend korter gebruik van een laptop. Wil je het opwarmen van de testikels voorkomen? Zet dan je laptop op een tafel. Zo voorkom je geroosterde nootjes en een huid als toast. Ga je de laptop langere tijd gebruiken? Gebruik er dan een laptopstandaard, los toetsenbord en losse muis bij. Hoef je er ook niet meer als een garnaal bij te zitten.
dinsdag 9 november 2010
zaterdag 2 oktober 2010
(Arbo) obesitas & ziekteverzuim
30 september 2010 - Obese werknemers, met een body-mass index van meer dan 30, zijn vaker ziek dan mensen met een gezond lichaamsgewicht. Dat concluderen onderzoekers onder leiding van Lex Burdorf van het Erasmus MC in Rotterdam. Onderzoek van de data van ruim 10.000 werknemers van een vijftigtal bedrijven uit de periode 2005 tot 2009 wees uit dat obese werknemers ten opzichte van collega’s met een normaal gewicht zich jaarlijks 66 procent meer ziek melden voor een periode van 10 tot 24 dagen en 55 procent meer ziek voor een periode langer dan 25 dagen. Meer dan 10 procent van de ziektemeldingen en verminderde arbeidsproductiviteit zou toe te schrijven zijn aan slechte leefgewoonten en obesitas.
Uit eigen onderzoek (steekproef N=1) concludeer ik dat arboobesitas niet tot een afname van de arbeidsproductiviteit leidt noch tot meer of langer ziekteverzuim.
Uit eigen onderzoek (steekproef N=1) concludeer ik dat arboobesitas niet tot een afname van de arbeidsproductiviteit leidt noch tot meer of langer ziekteverzuim.
Knallende functie
Mijn zoontje had als klein kind al in de gaten dat ik een spannend beroep heb. Als ik weer eens met een koffer met meetapparatuur thuis kwam ("voorzichtig, niet aankomen"). Of als hij even mee mocht om een doos met monsters naar het lab te brengen. "Mama werkt met bommen en monsters" zei hij als iemand hem vroeg wat z'n moeder doet. En daar was hij best een beetje trots op. Ik liet het daar maar bij. Ze hadden waarschijnlijk net zoveel geweten als hij zou zeggen "mijn moeder is arbeidshygiënist".
Immers, arbeidshygiëne is voor de meeste Nederlanders een onbekend vak. Dat is jammer, want ik heb één van de leukste banen. Ik kom in zoveel verschillende organisaties. Van heel klein (enkele medewerkers in dienst) tot supergroot. Kantoor, distributiecentrum, (chemische) industrie, houtbewerkingsbedrijf, bouwbedrijf, vervoerbedrijf, voedingsmiddelenbedrijf, ... noem maar op, ik ben er vast wel geweest. Vragen over droge ogen, geluidhinder, schadelijk geluid, lasrook, dieselmotorenemissie, zwaar tillen, RSI, klimaat, inrichting van de werkplek enzovoorts, enzovoorts.
Gisteren ben ik met een collega op stap geweest naar een kantoor waar de medewerkers van verkoopafdeling klagen over de akoestiek in de ruimte. Zij zitten vaak te praten (aan de telefoon, met vertegenwoordigers, onderling) en ondervinden veel hinder van het geluid in de ruimte. Het is zelfs voorgekomen dat het niet mogelijk was een gesprek te voeren met een vertegenwoordiger die aan de andere kant van het bureau zat vanwege al de geluiden in de ruimte.
Ik heb zelf nog nooit een nagalmmeting gedaan, vandaar dat ik mijn collega had ingeschakeld. Voor het doen van de meting stuurden we alle medewerkers even het kantoor uit. Ik schoot met een startpistool een losse flodder in de lucht, de collega stond met een geluidmeter in de tegenoverliggende hoek (diagonaal). De geluidmeter registreerde de afname van het geluidniveau bij verschillende frequenties. De nagalmtijd was 1,5 seconden, daar waar voor een kantoor 0,8 tot 1 seconde wordt geadviseerd.
De meting was zo eenvoudig dat één van de medewerkers opmerkte dat hij het zelf ook wel had kunnen doen. Inderdaad, als je de apparatuur en de kennis hebt, is het een eenvoudige meting. En best stoer, met zo'n pistool in de lucht knallen. Maar bovenal, super praktisch. De klant krijgt een rapport met de resultaten en het advies hoe de nagalmtijd in de ruimte verkort kan worden. Op de vierkante meter nauwkeurig. Kijk, dat vind ik dus echt een knaller.
Immers, arbeidshygiëne is voor de meeste Nederlanders een onbekend vak. Dat is jammer, want ik heb één van de leukste banen. Ik kom in zoveel verschillende organisaties. Van heel klein (enkele medewerkers in dienst) tot supergroot. Kantoor, distributiecentrum, (chemische) industrie, houtbewerkingsbedrijf, bouwbedrijf, vervoerbedrijf, voedingsmiddelenbedrijf, ... noem maar op, ik ben er vast wel geweest. Vragen over droge ogen, geluidhinder, schadelijk geluid, lasrook, dieselmotorenemissie, zwaar tillen, RSI, klimaat, inrichting van de werkplek enzovoorts, enzovoorts.
Gisteren ben ik met een collega op stap geweest naar een kantoor waar de medewerkers van verkoopafdeling klagen over de akoestiek in de ruimte. Zij zitten vaak te praten (aan de telefoon, met vertegenwoordigers, onderling) en ondervinden veel hinder van het geluid in de ruimte. Het is zelfs voorgekomen dat het niet mogelijk was een gesprek te voeren met een vertegenwoordiger die aan de andere kant van het bureau zat vanwege al de geluiden in de ruimte.
Ik heb zelf nog nooit een nagalmmeting gedaan, vandaar dat ik mijn collega had ingeschakeld. Voor het doen van de meting stuurden we alle medewerkers even het kantoor uit. Ik schoot met een startpistool een losse flodder in de lucht, de collega stond met een geluidmeter in de tegenoverliggende hoek (diagonaal). De geluidmeter registreerde de afname van het geluidniveau bij verschillende frequenties. De nagalmtijd was 1,5 seconden, daar waar voor een kantoor 0,8 tot 1 seconde wordt geadviseerd.
De meting was zo eenvoudig dat één van de medewerkers opmerkte dat hij het zelf ook wel had kunnen doen. Inderdaad, als je de apparatuur en de kennis hebt, is het een eenvoudige meting. En best stoer, met zo'n pistool in de lucht knallen. Maar bovenal, super praktisch. De klant krijgt een rapport met de resultaten en het advies hoe de nagalmtijd in de ruimte verkort kan worden. Op de vierkante meter nauwkeurig. Kijk, dat vind ik dus echt een knaller.
woensdag 7 april 2010
Vergaderverzoek: dinsdag a.s. 11:33 am
Waarom vandaag doen wat je kunt uitstellen tot dinsdag?
De beste en productiefste dag van werknemers is de dinsdag. Uit Engels onderzoek blijkt dat het personeel het scherpst is op dinsdag, iets voor de middag. Om precies te zijn om drie minuten over half twaalf. Op maandag zijn ze nog moe van het weekend en met ingang van woensdag worden de koffie- en lunchpauzes almaar langer (Bron: Eversstaatop.nl, 7 april 2010).
Tuesday productivity
Amerikaans onderzoek uit 2008, 2002, 1998 en 1987 wees al eerder de dinsdag als de meest productieve dag aan. De maandag kwam op de tweede plaats. Niet alleen omdat de maandag gebruikt wordt als 'catch-up day' na het weekend, maar omdat de maandag veelal gevuld is met overleggen en vergaderingen.
Maandag toch de productiefste dag?
Economen van de Postbank deden in 2008 eveneens onderzoek naar de meest productieve werkdag. Voor de meeste van de 48.000 respondenten zitten de productiefste dagen van de week zitten aan het begin van de week. Relatief het minste werk wordt halverwege de week verzet. Slechts 12 procent van de respondenten gaf aan dat ze op woensdag het meeste werk verzet, tegen bijna 29 procent op maandag. Het lijkt erop dat het meeste werk aan het begin van de week verzet wordt. Of zou dat leeftijdsafhankelijk zijn?
(Bron: bewerking van cartoon Tuesday Productivity door S. Greenberg, www.greenberg-art.com)
Volgens de cartoon is de woensdag de beste werkdag; de jongere is dan weer wat opgekrabbeld na het weekend en de oudere is nog niet hard aan het weekend toe. Helaas missen we dan de medewerkers met jonge kinderen die op de woensdag(middag) vrij zijn.
Vijf tips om van elke dag een productieve dag te maken
Besteed aan het begin van de dag 10 tot 15 minuten om een lijst te maken van de dingen die je die dag wilt afronden.
Prioriteer je lijst naar urgentie en belangrijkheid.
Beperk afleidingen. Het is verleidelijk om je e-mail te bekijken zodra een nieuw bericht binnenkomt. Het is beter om je e-mail een aantal keer per dag te controleren. Tenzij je een baan hebt waarbij een reactie per ommegaande vereist is.
Laad jezelf regelmatig op door korte onderbrekingen verspreid over de werkdag.
Zet elke dag minstens één taak op de lijst die je die dag zeker weten kunt afronden. Dan heb je aan het eind van de dag in ieder geval iets weg te strepen.
De beste en productiefste dag van werknemers is de dinsdag. Uit Engels onderzoek blijkt dat het personeel het scherpst is op dinsdag, iets voor de middag. Om precies te zijn om drie minuten over half twaalf. Op maandag zijn ze nog moe van het weekend en met ingang van woensdag worden de koffie- en lunchpauzes almaar langer (Bron: Eversstaatop.nl, 7 april 2010).
Tuesday productivity
Amerikaans onderzoek uit 2008, 2002, 1998 en 1987 wees al eerder de dinsdag als de meest productieve dag aan. De maandag kwam op de tweede plaats. Niet alleen omdat de maandag gebruikt wordt als 'catch-up day' na het weekend, maar omdat de maandag veelal gevuld is met overleggen en vergaderingen.
Maandag toch de productiefste dag?
Economen van de Postbank deden in 2008 eveneens onderzoek naar de meest productieve werkdag. Voor de meeste van de 48.000 respondenten zitten de productiefste dagen van de week zitten aan het begin van de week. Relatief het minste werk wordt halverwege de week verzet. Slechts 12 procent van de respondenten gaf aan dat ze op woensdag het meeste werk verzet, tegen bijna 29 procent op maandag. Het lijkt erop dat het meeste werk aan het begin van de week verzet wordt. Of zou dat leeftijdsafhankelijk zijn?
(Bron: bewerking van cartoon Tuesday Productivity door S. Greenberg, www.greenberg-art.com)
Volgens de cartoon is de woensdag de beste werkdag; de jongere is dan weer wat opgekrabbeld na het weekend en de oudere is nog niet hard aan het weekend toe. Helaas missen we dan de medewerkers met jonge kinderen die op de woensdag(middag) vrij zijn.
Vijf tips om van elke dag een productieve dag te maken
Besteed aan het begin van de dag 10 tot 15 minuten om een lijst te maken van de dingen die je die dag wilt afronden.
Prioriteer je lijst naar urgentie en belangrijkheid.
Beperk afleidingen. Het is verleidelijk om je e-mail te bekijken zodra een nieuw bericht binnenkomt. Het is beter om je e-mail een aantal keer per dag te controleren. Tenzij je een baan hebt waarbij een reactie per ommegaande vereist is.
Laad jezelf regelmatig op door korte onderbrekingen verspreid over de werkdag.
Zet elke dag minstens één taak op de lijst die je die dag zeker weten kunt afronden. Dan heb je aan het eind van de dag in ieder geval iets weg te strepen.
woensdag 31 maart 2010
Auto en/of mobiel
4 à 5 keer hogere ongevalskans bij bellen én autorijden
In de afgelopen jaren wijzen onderzoeken steeds weer uit dat mobiel bellen in de auto onveilig is. Bellen tijdens het autorijden verhoogt de kans op een ongeval aanzienlijk. Wie de mobiele telefoon vasthoudt, vervijfvoudigt die kans. Handsfree bellen is iets veiliger, de kans op een aanrijding is dan 3,8 keer groter. Echter, handsfree bellen geeft een vals gevoel van veiligheid. Immers, de afleiding – het bellen – blijft bestaan.
Bellen tijdens het rijden lijkt op rijden onder invloed
Recent onderzoek door psychologen Jason Watson en David Strayer (universiteit van Utah) liet zien dat bellen tijdens het rijden leidde tot twintig procent langere reactie voordat de rem wordt ingedrukt. De afstand tot de voorgaande auto nam met dertig procent toe omdat de bestuurder niet ‘in de pas’ kunnen blijven met het verkeer. De geheugenfunctie nam af met elf procent en het vermogen om rekensommen te doen met drie procent.
Opnieuw wijzen de onderzoeksresultaten uit dat routinematig handelen (autorijden) bij ‘dual-tasken’, namelijk bellen tijdens het rijden, afneemt en vergelijkbaar is aan het rijgedrag bij rijden onder invloed. De reactietijd bij bellen in de auto, handheld of handsfree, is zelfs langer dan bij het rijden onder invloed.
Bestuurders die een mobiele telefoon gebruiken tijdens het rijden
•Zijn zich minder bewust van de verkeerssituatie om hen heen;
•Zien verkeersborden over het hoofd;
•Blijven niet in de rijbaan en kunnen hun snelheid niet vasthouden;
•Maken zich sneller schuldig aan bumper kleven;
•Reageren langzamer en hebben meer tijd nodig om te remmen;
•Voegen vaker onveilig in
•Hebben meer last van stress en frustraties.
Sommige mensen kunnen wel rijden en bellen tegelijk
Bij sommige personen vonden Watson en Strayer geen invloed van multitasken tijdens het autorijden. Deze groep personen wordt ‘supertaskers’ genoemd. Helaas is de groep supertaskers klein, erg klein. Slechts 2,5 procent van de bevolking heeft kan supertasken. De overige 97,5 procent kan tijdens het rijden dus niet veilig mobiel bellen of SMS-en, zich op maken, eten, boek lezen of wat we ons dan ook afleidt tijdens rijden.
Adviezen voor de 97,5% 'singletaskers'
Vermijdt het aannemen van telefoontjes bij handsfree bellen zoveel mogelijk. Of beter: ze de telefoon uit voor het wegrijden en gebruik de voicemail om de berichten later, op een veilige plaats, te beluisteren. Belt u zelf iemand die aan het rijden blijkt te zijn, zeg dan dat u later terugbelt en hang op.
Gelukkig hoor ik tot de selecte groep supertaskers
Net zoals velen, reken ik me tot de groep supertaskers. Zie mij maar gaan, met m’n oortje in, een eind weg kletsend achter het stuur. Ik ga mooi op met het overige verkeer, let goed op het verkeer om me heen, blijf in mijn baan en hou goed afstand
... Hè potverdrie... Weer eens een afrit gemist…!
maandag 29 maart 2010
Arbobesitas
Arbobesitas is een speciale vorm van infobesitas; alles willen weten als het over Arbo gaat. Er zijn mensen die aan deze 'ziekte' leiden. Voor hen was het symposium van de Nederlandse Vereniging voor Arbeidshygiëne puur genieten. Het thema van het 19e NVvA sympsium (24 en 25 maart jl. ) luidde Moderne Tijden voor Arbo en Communicatie. Inspirerend was de lezing van Max Lum, directeur Communicatie bij National Institute for Occupational Safety and Health. Het Niosh maakt gebruik van blogs (http://www.cdc.gov/niosh/blog), Facebook, MySpace, Flickr, Twitter en YouTube. Voor alle arbojunkies en arbobesitas-patiënten ging een wereld open.
In Nederland staat het gebruik van de sociale media en netwerken nog in de kinderschoenen. Maar wedden dat de NVvA conferentie tot een groeispurt zal leiden?
Abonneren op:
Posts (Atom)